”ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”

Οφείλω να τονίσω ότι είς τήν Τεκτονικήν φιλοσοφία η λέξις ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν εκφράζει απλώς συναισθηματικήν διάθεση αλλά είναι & μία λέξις απαύγασμα τής βιονομίας τού θεσμού μας. Κατά το τυπικόν τού πρώτου βαθμού Ελευθερία είναι η δύναμις τού πράττειν ή τού μη πράττειν συμφώνως προς την ιδίαν θέλησιν. Είναι το δικαίωμα πού έχει κάθε άνθρωπος να αισθάνεται, να σκέπτεται, να βούλεται & να πράττει εκείνο το οποίον θέλει χωρίς να βλάπτει τον εαυτόν του & τούς άλλους. Επίσης διδασκόμεθα ότι η Ελευθερία δεν έχει όρια παρά τα όρια εκείνα από τα οποία αρχίζει η ελεύθερη εκδήλωση τών διαθέσεων τών άλλων. Η ελευθερία είναι διά τήν ανάπτυξίν & τήν εξέλιξη τής ατομικότητος τού ανθρώπου, ότι είναι ο ήλιος, ο αέρας & το νερό διά την ανάπτυξη τού φυτικού & ζωϊκού κόσμου. Η ελευθερία είναι ο νόμος εκείνος ο υποβοηθών τήν ομαλή εκτύλιξη των λανθανουσών δυνάμεων, τίς οποίες περικλείει κάθε μορφή & κάθε συνείδησις. Για να διανύσει κάθε ατομικότης την εξελικτική τροχιά & να φθάσει τόν βαθμό τής εντέλειας διά τόν οποίον τήν προορίζει η θεία δημιουργία, κανένα εμπόδιο, κανένας φραγμός, καμμία πίεσις πολλώ μάλλον η βία, πρέπει να παρεμβάλλεται στην ελεύθερη εκδήλωση των ικανοτήτων τού φυσιολογικού & ισορροπημένου ανθρώπου. Η σύλληψις τού νοήματος τούτου τής ελευθερίας & η έμπρακτος εφαρμογή ως βιονομικού νόμου από τούς ανθρώπους θα αμς μετέφερε σε εκείνη την κατάσταση την οποία μόνον οι λέξεις Μακαριότης & ευδαιμονία χαρακτηρίζουν αμυδρώς. Συγκρίνοντάς τήν σημερινή δουλεία τών ανθρώπων προκαλουμένη από το πάθος, τών αγνωσία, τίς προλήψεις, τόν φόβο, τήν ένδεια, τών πολιτική, οικονομική & κοινωνική τυραννία, η εικόνα τής ελευθερίας που παρουσιάζουμε σάν εφικτή ή ακόμα επιβεβλημένη, θα θεωρηθή ως χιμαιρική, ως φανταστική, θα μας εκλάβουν ότι επιχειρούμε να συλλάβουμε τήν ουτοπία ή & να μεταφερθούμε σε έναν κόσμο ιδεατό &ν υπεργήϊνον. Δέν αδικώ όσους σκέπτονται τόσο ρεαλιστικά. Εν τούτοις εάν πιστέψουμε στίς αρχές μας & εάν γινόμαστε μύστες Τέκτονες, αυτό το νόημα πρέπει να δίνουμε στήν θεϊκή λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Αυτή μόνο πρέπει να εμπνέει τίς σκέψεις μας, τούς λόγους μας & τίς πράξεις μας. Αυτή πρέπει να είναι ο απόλυτος ρυθμιστής τών μεταξύ τών ανθρώπων σχέσεων.