Μετά τήν αποπεράτωση τών θεμελίων, άρχισε η ανοικοδόμηση τού Ναού. Αυτός ήταν 40 Ε.π., πλάτους 20 & ύψους 25 Ε. π. Εμπρός από τόν Ναό υπήρχε ο Πρόναος. Το μήκος τής προσόψεως αυτού ήταν 20 Ε. π., όσο & το πλάτος τού Ναού. Το βάθος τού Πρόναου ήταν 10 Ε. π. Ο Ναός είχε παράθυρα με κιγκλιδώματα δικτυωτά. Ο Ναός περιβάλλονταν από τοίχο πάχους τριών μέτρων & εγείρετο στό μέσον τού τετραγώνου με πλευρές 250 μέτρα. Μέσα στό τετράγωνο αυτό περικλείονταν ο εσωτερικός & εξωτερικός περίβολος αμφότεροι τετράγωνοι επίσης σε σχήμα & με ψηλούς τοίχους & πύργους & επάλξεις & πυλώνες.
Από τήν αυλή τού εσωτερικού περιβόλου & μέσω σκάλας έμπαινε ο επισκέπτης στόν κυρίως Ναό ο οποίος διαιρούνταν σε 2 διαμερίσματα άνισων διαστάσεων, είς το «Χεκκάλ» & είς το «Δεβίρ» ήτοι τα Άγια τών Αγίων. Δεξιά & αριστερά τού Ναού υπήρχε ανά μία στενόμακρη αυλή. Ο Ναός έμοιαζε σάν ανάκτορο βασιλέως τής Ανατολής, έχων ως προθάλαμο τήν αυλή, το «χεκκάλ» πού προεκτείνετο μέχρι τήν αίθουσα τών ακροάσεων τού θείου βασιλέως, & το «Δεβίρ» η κατοικία τού Θεού, έως το απροσπέλαστο & μυστηριώδες άδυτο τού οποίου η είσοδος ήταν κλεισμένη διά παραπετάσματος το οποίο μόνον το χέρι τού μεγάλου Ιερέως είχε το δικαίωμα να το ανασηκώσει. Ο οπισθόδρομος, χωριζόμενος από τόν κυρίως Ναό διά Στοάς, ήταν απομονωμένος από τήν πίσω αυλή & είχε μπροστά από αυτήν Περιστύλιο. Πέραν τού οπισθοδρόμου & δυτικώτερα αυτού υπήρχαν οι μικρές κατοικίες τών φυλάκων, γύρω-γύρω δε τού εν γένει Ναού ήταν θαλαμίσκοι οι οποίοι χρησίμευαν σάν αποθήκες, σκευοφυλάκια, κελιά γιά το πλήθος τών ιερέων & τών υπηρετών τού Ναού. Οι θαλαμίσκου αυτοί ήταν μικρά δωμάτια ύψους 5 Ε.π. & ήταν τοποθετημένοι σε τρείς ορόφους. Ο 1ος όροφος, ο κατώτερος, είχε πλάτος 5 Ε.π., ο 2ος 6, & ο 3ος7 Ε.π. Η διαφορά τού πλάτους τών δωματίων τού κάθε ορόφου οφείλεται στό ότι οι κάτω τοίχοι ήταν παχύτεροι τών επάνω τοίχων & αυτό γιά να βαστάνε το βάρος τής οικοδομής. Έτσι περατώθηκε το οικοδομικό έργο τής ανεγέρσεως τού Ναού. Το 2ο στάδιο τής εργασίας, ήταν η κάλυψη τών εσωτερικών τοίχων τού Ναού από το έδαφος μέχρι τών δοκών τής οροφής & τής οροφής συμπεριλαμβανομένης από εφαρμοστές σανίδες από κέδρο γιά να μήν φαίνονται οι πέτρες τών τοίχων. Το δάπεδο καλύφτηκε από σανίδες από Πεύκο. Ολη η επένδυση τών εσωτερικών τοίχων τού Ναού ήταν από ξύλο κέδρου το οποίο ήταν ανάγλυφα σκαλισμένο τα οποία σκαλίσματα παρίσταναν διάφορα πλέγματα λουλουδιών. Τήν από σανίδες κέδρου επένδυση τών τοίχων & τής οροφής, & τήν από σανίδες πεύκου κάλυψη τού δαπέδου, ο Σολομών, έντυσε από φύλλα καθαρού χρυσού καρφώνοντάς τα με χρυσά καρφιά. Το «Δεβίρ» ήταν το «Άδυτον», τα «Άγια τών Αγίων», γιά αυτό & ο Σολομών το διακόσμησε πλουσιώτερα παντός άλλου μέρους τού Ναού του. Ήταν μήκους πλάτους & ύψους 20 Ε.π. & χρησίμευε γιά τήν διαφύλαξη τής Κιβωτού τής Διαθήκης τού Κυρίου. Εκάλυψε, λοιπόν, ολόκληρο το «Δεβίρ» με καθαρό χρυσό. Εντός, τού «Δεβίρ», τοποθέτησε τόν Βωμό, τήν Τράπεζα Προσφορών, Λυχνίες & Μυροδοχεία με υπέροχη αρχιΤεκτονική διακόσμηση, όλα από καθαρό χρυσάφι & διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους. Από τον λαμπρό αυτόν πλούτο, σκευών λατρείας & αρχιΤεκτονικών κοσμημάτων, έλειπαν μόνον αγάλματα & αυτό διότι ο Θεός τών Ιουδαίων δέν έχει ωρισμένο σχήμα, ούτε παρίσταται με μορφή ζώου ή ανθρώπου όπως οι Θεοί τής Μεσοποταμίας & τής Αιγύπτου. Εξαίρεση εν τούτοις αποτελούν 2 μεγάλα αγάλματα τών Χερουβείμ, ύψους 10 Ε.π. με ανοιχτά & τα 2 πτερύγιά τους μήκους 10 Ε.π., τα οποία κάλυπταν με τα πτερύγιά τους τήν Κιβωτόν τής Διαθήκης τού Κυρίου. Ωσαύτως & τα 2 Χερουβείμ ήταν από καθαρό χρυσάφι.. Τα 2 Χερουβείμ βρίσκονταν στήν μέση ακριβώς τού «Αδύτου» & όπως είχαν τα πτερύγιά τους αναπτυγμένα κάλυπταν ολόκληρο το πλάτος τών 20 Ε.π. τού «Δεβίρ». Όλοι οι εσωτερικοί τοίχοι τού «Δεβίρ» είχαν ανάγλυφες μορφές Χερουβίμ & Φοινίκων. Όλες τίς εργασίες τής ανεγέρσεως & διακοσμήσεως τού Ναού επέβλεψε ο Χιράμ Αμπίφ από τήν Τύρο. Ο Χιράμ Αμπίφ από τήν Τύρο ήταν γυιός Χήρας από τήν φυλή τών Νεφθαλείμ, η καταγωγή δε τού πατέρα του ήταν από τήν Τύρο. Ήταν μεγάλος αρχιτέκτων & ειδικός στήν κατηγορία τού Χαλκού. Είχε πλήρη σοφία, καλαισθητική αντίληψη, ικανότατος στό να κατασκευάζει κάθε έργο από χαλκό. Εχυσε & κατασκεύασε ο ίδιος 2 Στήλες από χαλκό γιά τήν είσοδο τού Ναού. Το ύψος αυτών τών Στηλών ήταν 18 Ε.π. ή δε περίμετρος 14 Ε.π. Οι προεξοχές τών κοίλων ραβδώσεων κάθε μιάς Στήλης είχαν πάχος 14 δάκτυλα. Κατασκεύασε 2 κιονόκρανα γιά τίς κορυφές τών Στηλών. Το ύψος κάθε κιονοκράνου ήταν 5 Ε.Π. Κατασκεύασε 2 ομοιώματα από δίχτυα γιά να καλύψει τα κιονόκρανα. Κατασκεύασε 2 σειρές ομοιωμάτων χάλκινων καρπών ροδιάς μέσα στό δίχτυ. Το καλλιτεχνικό αυτό ανάγλυφο κρεμαστό έργο, ήταν σε 2 σειρές παράλληλα. Τίς 2 αυτές Στήλες, λοιπόν, τίς τοποθέτησε στήν είσοδο τού Ναού & ονόμασε την 1ην Στήλη «Β» & την 2αν «Ζ». Επάνω από τίς Στήλες αυτές τοποθέτησε χάλκινο ομοίωμα κρίνου, ύψους 4 Ε.π. Κατασκεύασε τήν «Χαλκίνην Θάλασσαν», τής οποίας η διάμετρος ήταν 10 Ε.π. Ήταν στρογγυλή & είχε ύψος 5 Ε.π. Η «Χάλκινη Θάλασσα» ήταν τοποθετημένη σε 12 ομοιώματα Ταύρων από χαλκό. Οι τρείς από αυτούς έστρεφαν το πρόσωπό τους πρός τόν Βορρά, οι τρείς έβλεπαν στήν δύση, οι τρείς στόν Νότο & οι άλλοι τρείς έβλεπαν πρός τήν Ανατολήν. Τα οπίσθιά τους ήταν στραμμένα πρός το κέντρο. Η «Χάλκινη Θάλασσα» ήταν μεγάλο δοχείο το οποίο ονομάζοταν έτσι λόγω τού μεγέθους του & χρησίμευε γιά να πλένωνται οι ιερείς. Κατασκεύασε 10 ¨ΜΕΧΩΝΩΘ» δοχεία από χαλκό. Το μήκος του καθενός ήταν 5 Ε.π., το πλάτος 4 Ε.π. & το ύψος 6 Ε.π. Στηρίζοταν επάνω σε 4 τροχούς & ήταν διακοσμημένοι με ανάγλυφες παραστάσεις Ταύρων & Λιονταριών. Αυτά χρησίμευαν γιά να πλένουν τα μέλη τών πρός ολοκαύτωση θυσιαζόμενα ζώα.
