Στόν Τεκτονισμό ο Ναός τού Σολομώντος κατείχε από αρχαιοτάτων χρόνων σημαντική θέση, καθ΄όσον μερικά των πρώτων Τεκτόνων συγγραφέων ισχυρίστηκαν αδίστακτα ότι εντός αυτού εγκαταστάθηκαν οι 3 συμβολικοί βαθμοί & εφευρέθηκαν τα συστήματα τών μυήσεων. Η σύγχρονος όμως μέθοδος τού «διαβάζειν» τήν ιστορία τού Τεκτονισμού, έχει ανατρέψει τόν ισχυρισμόν αυτόν. Όμως κατά την μακρά περίοδο κατά τήν οποία η υπόθεσης αυτή εγένετο δεκτή σάν πραγματικότητα, διαμορφώθηκαν οι Τεκτονικές Οργανώσεις κατά τρόπο ο οποίος τίς συνέδεε με όλα τα γεγονότα τού Ναού τού Σολομώντος, ούτως ώστε σήμερα ολόκληρος σχεδόν ο Τεκτονισμός να στηρίζεται ή να απορρέει από τον Οίκον τού Κυρίου τής Ιερουσαλήμ. Ο δεσμός αυτός είναι τόσος στενός, ώστε πάσα απόπειρα διαχωρισμού θα ήταν καταστρεπτική γιά τήν ύπαρξη τού Τεκτονισμού. Είμαστε υποχρεωμένοι επομένως να δεχόμαστε τούς ¨μύθους» & τίς παραδόσεις οι οποίες συνδέουν τον Τεκτονισμό με τον Ναό, όχι βεβαίως σάν ιστορικά γεγονότα, αλλά σαν αλληγορίες, όχι σάν πράγματα τα οποία συνέβησαν αληθώς, αλλά ως σύμβολα & να αποδεχόμαστε τίς αλληγορίες αυτές & τα σύμβολά τους σάν τα θεμέλια μιάς Επιστήμης Ηθικής.
Ο Δεσμός αυτός στηριζόμενος επί μύθων, υφίσταται ουσιαστικώς μόνο στόν Συμβολικό Τεκτονισμό τών τριών πρώτων βαθμών, ελάχιστα δε ή & καθόλου επεκτείνεται στόν φιλοσοφικό Τεκτονισμό, ο οποίος σε ανώτερους βαθμούς, έχει ορθώς συνδέσει τόν Τεκτονισμό με το πνεύμα & τούς σκοπούς τών Αρχαίων Μυστηρίων & τού Ερμητισμού. Επίσης να μήν λησμονείται ότι ο οικοδόμος Χιράμ Αμπίφ ο αποσταλείς στόν Σολομώντα από τόν Βασιλέα τής Τύρου Χιράμ γιά τήν οικοδομική επίβλεψη τού Ναού, ανήκε στούς Διονυσιακούς Οικοδόμους, οι οποίοι αποτελούσαν ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟΝ ΤΑΓΜΑ. Οι Διονυσιακοί οικοδόμοι, προέρχονται από τίς βεβαιώσεις Τεκτόνων Συγγραφέων ιερέων τού Διονύσου, οι οποίοι ήταν αφοσιωμένοι στά οικοδομικά έργα,& οι οποίοι ίδρυσαν Εταιρεία, 1000 χρόνια π.Χ εξασφαλίσαντες βαθμηδόν το προνόμιο τής ανεγέρσεως Ναών ή Δημοσίων Κτηρίων. Τα μέλη τής αδελφότητος αυτής συνδέοταν μεταξύ τους διά μυστικών δεσμών τών Διονυσιακών Μυστηρίων στά οποία είχαν μυηθεί, τα δε έθιμά τους παρουσιάζουν μεγάλη ομοιότητα με πλείστα έθιμα τού Τεκτονισμού. Έτσι με αυτόν τόν τρόπο,εξασκήσει τής Φιλανθρωπίας οι περισσότεροι από αυτούς, ήταν υποχρεωμένοι να προσφέρουν χρήματα γιά τίς ανάγκες τών φτωχότερων. Πρός καταμερισμό τής εργασίας τους & καλλίτερη διοίκηση, διαυρούνταν σε κοινότητες πού λέγονταν συνοικίες, πού η κάθε μία εκυβερνάτο από έναν Διδάσκαλο & δύο Επόπτες.. Στίς τελετές τους χρησιμοποιούσαν διάφορα εργαλεία από εκείνα τα οποία χρησιμοποιούνν σήμερα οι Ελευθεροτέκτονες. Είχαν δε μιστική κρυπτογραφική γλώσσα, μέσω τής οποίας ένας Αδ.΄. αναγνώριζε άλλον Αδ.΄. είτε στό φώς είτε στό σκοτάδι & η οποία συνέδεε τα μέλη τής αδελφότητος πού ήταν διασκορπισμένα στήν Ινδία, στήν Περσία & τήν Συρία. Είναι εξακριβωμένη η ύπαρξη Διονυσιακών Οικοδόμων στήν Τύρο κατά τήν εποχή τής ανεγέρσεως τού Ναού τού Σολομώντος.. Θέμα τής παρούσης ανάρτησης είναι η ανέγερση & διακόσμηση τού Ναού τού Σολομώντος & θα προσπαθήσω στήν συνέχεια να περιγράψω το θαύμα αυτό τής Αρχιτεκτονικής, το οποίο υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ανθρώπινα οικοδομήματα, πόσο δε αν λάβουμε υπ΄όψιν μας ότι αυτό κατορθώθηκε πρίν τρείς χιλιάδες χρόνια & πλέον.