ΜΩΣΑΪΚΟΝ ΔΑΠΕΔΟΝ

Το ωραίο δάπεδο πού βρίσκεται στό μέσον περίπου τού Ναού καλούμεν ΜΩΣΑΪΚΟ ΔΑΠΕΔΟ & αυτό θεωρείται ως «διακοσμητικό «έπιπλο». Διακοσμείται από λευκά & μάυρα τετράγωνα εναλλάξ, επίσης δε & από διπλά συμπλέγματα τριγώνων. Ο συμβολισμός τών παρουσιαζομένων τετραγώνων & τριγώνων ενέχουν σπουδαίους συμβολισμούς, αλλά περιορίζομαι είς το να αναφέρω ότι ταύτα παριστούν τήν ποικιλία τών πραγμάτων τα οποία κοσμούν & εξωραΐζουν τήν δημιουργία, τα έμψυχα, όσο & τα άψυχα μέρη αυτής, δηλαδή τής δημιουργίας. Τα εναλλασσόμενα τετράγωνα εν τούτοις όσο & τα τρίγωνα, συμβολίζουν όχι μόνο τήν ανάμιξη τών ζώντων & τών υλικών πραγμάτων τού κόσμου, αλλά επίσης & τήν απανταχού ανάμιξη τού πνεύματος & τής ύλης, ή τής ζωής & τής ύλης. Σε όλη τήν φύση δέν υπάρχει ζωή χωρίς ύλη, ούτε & ύλη χωρίς ζωή έστω & στόν λεπτότατο κόκκο τής άμμου όπως έχει ήδη αποδείξει η επιστήμη. Κατά τούς βαθείς μελετητές τής εσωτερικής ιδέας & ζωής τού Τεκτονισμού, σε όλη τήν επιφάνεια τής γής, υφίστανται μεγάλα μαγνητικά ρεύματα, τα οποία κυκλοφορούν κατά φυσικό λόγο & εντός τής Στοάς. Από τού ανοίγματος τής Στοάς & σε όλη τήν διάρκεια τών εργασιών, η σταθερά προσήλωση όλων τών Αδελφών στό επιτελούμενο υψηλό έργο, η συγκέντρωση τής σκέψεών τους & μόνον στίς εργασίες τής Στοάς, η άκρα σιγή & τάξη, προκαλούν όγκους πνευματικής επηρείας & άκρως υψηλή μυσταγωγία. Τα εντός τής Στοάς μαγνητικά ρεύματα κινούνται κατά μήκος & πλάτος τού δαπέδου, ώστε πάς κινούμενος θα πρέπει να προσέχη να κινήται πρός τήν κατεύθυνση & όχι αντιθέτως τών μαγνητικών ρευμάτων. Το μωσαϊκό δάπεδο είναι παλαιό σύμβολο τού Τεκ.΄. το οποίο συναντάται & στά πρώτα τυπικά τού 18ου αιώνος. Τοποθετείται μεταξύ τών κοσμημάτων τής Στ.΄. σε συνδυασμό με τόν οδοντωτό κόρυμβο & με τόν Ακτινοβόλον Αστέρα. Τα εναλλάξ, μαύρα & λευκά τετράγωνά του αποτελούν τα σύμβολα τού κακού & τού καλού στήν ζωή τού ανθρώπου. Το Μωσαϊκό δάπεδο, επίσης, είναι έμβλημα τής ποικιλίας τού εδάφους τής γής, συμβολίζει δέ τήν ένωση όλων τών Τεκτόνων τής γής ανεξαρτήτως διαφοράς χρώματος, κλίματος ή θρησκευτικών & πολιτικών πεποιθήσεων. Αποτελεί τήν εικόνα τής αντικειμενικότητος. Ο μύστης, στέκεται & προχωρεί στήν ζωή επί τού δαπέδου αυτού το οποίο εμφανίζει με ακριβή αναλογία τίς χαρές & τούς πόνους, τίς απολαύσεις & τίς θλίψεις τών ζώντων. Αλλά οι παραπάνω ερμηνείες αποτελούν τήν αξιολογική & τήν φιλοσοφική σημασία τού Τεκτονικού αυτού συμβόλου. Υπάρχει όμως & 3η, η αποκρυφιστική ή Μυστηριακή σημασία η οποία αναλύεται ως εξής. Το Μωσαϊκό δάπεδο αποτελεί συγχρόνως & τήν εικόνα τού Σώματος & τού Πνεύματος ενωμένων μέν αλλά μή συγχεομένων. Σκιτάδι & φώς είναι συνδεδεμένα στό Μωσ.’. Δάπεδο. Συμπλέκονται εάν λάβει κάποιος ύπ όψιν του τήν γραμμή τών τετραγώνων. Οι γραμμές όμως πού χωρίζουν τήν μία σειρά από τήν άλλη σχηματίζουν μία ευθεία οδό η οποία έχει το λευκό & το μαύρο πότε δεξιά & πότε αριστερά. Οι γραμμές αυτές είναι η οδός τού Μεμυημένου ο οποίος δέν πρέπει να απορρίπτη τήν συνήθη ηθική αλλά να υψούται υπεράνω αυτής. Ο δρόμος αυτός, οι γραμμές αυτές δέν διακρίνονται από τούς βέβηλους. Αυτοί διακρίνουν μόνο τα λευκά & τα μαύρα τετράγωνα & ακολουθούν τόν πλατύ δρόμο, τόν εξωτερικό, διερχόμενοι διαδοχικώς από το λευκό στό μαύρο & από το μαύρο στό λευκό. Ο Μύστης αντιθέτως ακολουθεί τήν Εσωτερική οδό, τήν στενή & διέρχεται μεταξύ τών λευκών & τών μαύρων τετραγώνων τα οποία εμποδίζουν τήν πορεία του. Δίνεται συνήθως στό λευκό η έννοια τού καλού & στό μαύρο η ένοια τού κακού. Θα ήταν ορθότερο να λέμε «Πνευματικότης & Ολισμός». Διά τής λέξεως ΟΛΙΣΜΟΣ εννοώ οτιδήποτε προσεγγίζει τόν άνθρωπο πρός το ζώον, δηλαδή μία ζωή καθαρά φυσιολογική & διά τής λέξεως ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΣ οτιδήποτε τείνει να απαλλάξει τόν άνθρωπο από τα δεσμά τής ύλης. Ο εξωτερικός συμβολισμός τού Μωσαϊκού Δαπέδου είναι εκφραστικός. Εκείνος ο οποίος θέλει να παραμείνη μόνο στό λευκό από άποψη καθαρά θρησκευτική θα υφίσταται από παντού τίς επιθέσεις τών σκοτεινών δυνάμεων. Αντίθετα εκείνος πού θα λαμβάνει το μαύρο σάν κανόνα τής ζωής του θα αγκαλιάζεται σφιχτά από τίς ΛΕΥΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ οι οποίες θα τόν υποχρέωναν να εγκαταλείψει τήν θέση του. Πάσα ενέργεια προκαλεί αντίδραση η οποία αποκαθιστά τήν πρός στιγμή διαταραχθείσα ισορροπία.